-
1 достаточный (-ая, -ое, -ые)
صفت sufficient(adj. & n.) کافی، بس، بسنده، شایسته، صلاحیت دار، قانع -
2 хватать (I) > хватить (II)
............................................................1. seize(vt. & vi.) بتصرف آوردن، ربون، قاپیدن، توقیف کردن، دچار حمله (مرض و غیره) شدن، درک کردن............................................................2. snatch(vt. & vi. & n.) ربایش، ربودگی، قاپ زنی، ربودن، قاپیدن، بردن، گرفتن، مقدار کم، جزیی............................................................3. grab(vt. & n.) ربودن، قاپیدن، گرفتن، توقیف کردن، چنگ زدن، تصرف کردن، سبقت گرفتن، ربایش............................................................4. snap(adv. & adj. & vt. & vi. & n.) بشکن، گسیختن، قاپیدن، گاز ناگهانی سگ، قزن قفلی، گیره فنری، لقمه، یک گاز، مهر زنی، قالب زنی، چفت، قفل کیف و غیره، عجله، شتابزدگی، ناگهانی، بی مقدمه، گاز گرفتن، چسبیدن به، قاپ زدن، سخن نیش دار گفتن، عوعو کردن............................................................5. stop(vt. & vi. & n.) ایست، ایستادن، ایستاندن، توقف کردن، از کار افتادن، مانع شدن، نگاه داشتن، سد کردن، تعطیل کردن، خواباندن، بند آوردن، منع، توقف، منزلگاه بین راه، ایستگاه، نقطه............................................................6. be enough(adv. & adj. & n.) کافی، بس، به اندازهء کافی، نسبتا، آنقدر، به قدر کفایت، به اندازه، بسنده............................................................(adj. & n.) کافی، بس، بسنده، شایسته، صلاحیت دار، قانع............................................................8. suffice(vt. & vi.) بس بودن، کفایت کردن، کافی بودن، بسنده بودن
См. также в других словарях:
Sufficient — Suf*fi cient, a. [L. sufficiens, entis, p. pr. of sufficere: cf. F. suffisant. See {Suffice}.] 1. Equal to the end proposed; adequate to wants; enough; ample; competent; as, provision sufficient for the family; an army sufficient to defend the… … The Collaborative International Dictionary of English
sufficient — suf·fi·cient adj: enough to meet the needs under the law of a situation or a proposed end suf·fi·cient·ly adv Merriam Webster’s Dictionary of Law. Merriam Webster. 1996. sufficient … Law dictionary
sufficient cause — see cause 2 Merriam Webster’s Dictionary of Law. Merriam Webster. 1996. sufficient cause … Law dictionary
sufficient — [sə fish′ənt] adj. [ME < L sufficiens, prp. of sufficere: see SUFFICE] 1. as much as is needed; equal to what is specified or required; enough 2. competent; well qualified; able sufficiently adv. SYN. SUFFICIENT and ENOUGH agree in describing… … English World dictionary
sufficient evidence — index proof Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 sufficient evidence n. Enough … Law dictionary
sufficient on its face — index prima facie (legally sufficient) Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
sufficient on the pleadings — index prima facie (legally sufficient) Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
sufficient to make out a case — index prima facie (legally sufficient) Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
sufficient — early 14c., from O.Fr. sufficient, from L. sufficiens, prp. of sufficere (see SUFFICE (Cf. suffice)) … Etymology dictionary
sufficient condition — n. 1. Logic an antecedent whose validity entails the validity of the consequent 2. something whose existence or occurrence by itself guarantees that a given thing will exist or occur: Cf. NECESSARY CONDITION * * * … Universalium
sufficient reason — sufficient reason, principle of … Philosophy dictionary
